پس از این اتفاقات امسال رهبر کره شمالی از یک تغییر جدید برای 25 میلیون شهروند کره شمالی خبر داد و گفت: اکنون که ملت به زرادخانه هسته‌ای دست یافته‌اند می‌توانند وضعیت را تغییر داده و پس از سالها تحریم مشغول ساخت اقتصادی پویا برای این کشور شوند.

حتی زمانی که رئیس جمهوری آمریکا نشست 12 ژوئن خود را لغو کرد، کره شمالی در واکنش به این اقدام نسبت به تغییر عقیده ترامپ و برگزاری این جلسه همچنان ابراز امیدواری کرد. این موضوع به اندازه ای برای کره شمالی اهمیت داشت که در جلسه‌ای غیر منتظره روز گذشته (شنبه) با رئیس‌جمهوری کره جنوبی دیدار کرد و از "اراده راسخ" کشورش برای حل مسئله هسته‌ای خبر داد. برخی کارشناسان معتقدند رهبر کره شمالی نه تنها خواستار یک توافق دیپلماتیک با آمریکاست بلکه به آن نیاز دارد.

نکته اینجاست که کره شمالی تا زمانی که از حمایت چین برخوردار باشد قادر به تحمل تحریم‌های اقتصادی آمریکاست اما این نتیجه‌ای نیست که رهبر کره شمالی به دنبال آن باشد. کیم جونگ اون به این مسئله واقف است که در این شرایط قادر به عملی کردن وعده های خود برای بالابردن سطح رفاه مردم کشورش نخواهد بود.

از سوی دیگر اهمیتی ندارد تحریم‌های اقتصادی تا چه اندازه سنگین باشند، زیرا تا زمانی که رهبر کره شمالی احساس امنیت بدون نیاز به سلاح هسته‌ای را نداشته باشد، حاضر به برچیدن این تسلیحات نخواهد بود.  امنیت رژیم خانوادگی کیم غیر قابل مذاکره است.

هرچند تحریم‌های سازمان ملل و بین المللی مانع از رشد یک تا پنج درصدی کره شمالی در سال نشده اما به نظر می‌رسد انتظارات افکار عمومی در این کشور همواره درحال افزایش است و رهبر 34 ساله کره سعی دارد هر چه سریعتر خود را از این انتقادات برهاند. در موجه بودن این انتقادات اشاره به این موضوع جالب است که رهبر کره شمالی در دیدار ماه گذشته میلادی با رئیس جمهوری کره جنوبی به وی پیشنهاد داده بود از طریق هوایی وارد پیونگ یانگ شود زیرا جاده‌ها و قطارهای کره شمالی در شرایط "آزاردهنده‌ای" قرار دارند. کره شمالی از لحاظ تامین نیروی برق نیز قابل مقایسه با همسایه جنوبی خود نیست. تصاویر ماهواره‌ای در طول شب نیز حاکی از این اختلاف شدید میان دو کشور است.

هرچند وضعیت اخیر کره شمالی با سالهای قابل مقایسه نیست و شاهد پیشرفتهای زیادی پس از روی کار آمدن رهبر جوان این کشور بوده‌ایم اما سوال اینجاست که رژیم کیم جونگ اون تحت محدودیتهای سنگین بین‌المللی تا چه اندازه قادر به پیشرفت و رشد اقتصادی خواهد بود.